Is de Asics Metarun echt een revolutie?

Een tijdje geleden kondigde Asics aan dat er een revolutie op het gebied van hardlopen aankomt. Met name voor lange duurlopen komt er een schoen (de Metarun) die alles gaat veranderen. Het resultaat van jarenlange ontwikkeling, nieuw design, lichter, beter en sneller. In een beperkte oplage van slechts 60.000 stuks waarvan 20.000 in Europa.

De schoen zit vol met technologie met mooie namen zoals:

• Flytefoam, het materiaal van de tussenzool met organische fibers;
• X-gel voor de demping;
• AdaptTruss voor de stabiliteit;
• Metaclutch voor de ondersteuning van de hiel.

Kortom, voldoende nieuwe ontwikkelingen die zijn toegepast. Maar de vraag is: hoe loopt de schoen?

Een eerste blik

Het design is, voor mensen die een back to the Future achtige 'zelf strikkende' schoen verwachten, toch nog traditioneel. Er zitten gewoon nog veters in die je zelf moet strikken. Voor mannen en vrouwen is de schoen trouwens hetzelfde: zwart met goud.

De Metarun is mooi om te zien en door het zwarte bovenmateriaal zie je onder meer zand en modder minder snel. Het is altijd jammer dat je nieuwe schoenen na een rondje in bos, stad of duin er qua viezigheid uitzien als of je er al jaren op loopt .

Lichter is niet iets waar ik persoonlijk heel warm van word. Ik ben geen topsporter en de paar gram per voet die een schoen lichter is, is voor mij niet een doorslaggevend argument. Sterker nog, de tussenzool mag dan lichter zijn, maar de schoen zelf is vergelijkbaar qua gewicht met mijn andere Asics paar.

Wat is er dan wel belangrijk? Loopcomfort! Heel simpel, een schoen moet lekker zitten, zo lekker dat je ze eigenlijk niet voelt. Ook blaren wil ik zo lang mogelijk bij wegblijven, maar dit is niet alleen een kwestie van de schoen, maar ook van de sok die je draagt.

Ook belangrijk, en misschien wel het meest belangrijke, de demping. Na een rondje van 21 kilometer wil wel moe zijn maar geen pijn hebben. Het is nogal wat, datgene wat op mijn verlanglijst staat. Maakt de Metarun dat ook waar?

Geen angst

Na jaren op een Saucony te hebben gerend ben ik een paar jaar geleden overgestapt naar andere merken zoals Adidas en Asics. De reden dat ik niet wisselde was dat ik zonder problemen op mijn oude merk liep. Waarom zou je overgaan als het goed bevalt? Toch ben ik, met angst, overgestapt naar Asics om eens een ander merk te proberen. Mijn angst lag bij het risico dat een paar nieuwe schoenen met zich meebrengt.

Een hardloopschoen is geen 'patatje met' dat als het niet bevalt in de prullenbak verdwijnt. Daarvoor is de investering te hoog. Advies van een gespecialiseerde hardloopwinkel is in dit geval zeker geen luxe. Maar alles ging goed en ik heb al zo’n 1000 kilometer gelopen zonder al te veel problemen.

De stoute schoenen

Tijdens mijn vaste hardloopavond trok ik voor de eerste keer de schoenen aan. Ik ben nogal nauwkeurig met hoe strak de schoenen moeten zitten, en kan zo 10 minuten bezig zijn met het strikken om te zorgen dat ze lekker zitten. Of ik nou een wedstrijd loop of gewoon even de duinen in ren. Een dubbele knoop in de veters maakt het altijd af, om niet ergens tijdens het lopen te moeten stoppen om de veters opnieuw te strikken.

Op het programma stond loopscholing en tempoversnelling met daarna rustig uitlopen. Gevarieerd dus waarbij de schoen onder verschillende omstandigheden wordt gebruikt.

Ook heb ik de schoen op de band op flink tempo uitgeprobeerd en natuurlijk een duurloop van 21 km gemaakt om te zien hoe als je langer loopt, de schoen zit en bevalt.

Wat mij betreft is de Metarun geslaagd. De schoen geeft goede ondersteuning aan mijn voet en eigenlijk voel je hem tijdens het lopen niet. Loop ik op de schoen harder? Nee dat niet, maar in alle eerlijkheid, de schoen is slechts een van de factoren die bepaalt of je sneller loopt. Met name de ondersteuning geeft op de lange termijn de doorslag of je harder kunt lopen omdat het minder vermoeidheid en blessures oplevert. Maar nog meer bepalend voor de snelheid is je vorm, training en blessures. De schoen is dus maar een aspect.

Ik heb vanaf het begin zonder blaren op de Metarun schoenen gelopen en moet zeggen dat ik eigenlijk er zonder problemen of na te denken er op wegliep. Met name op asfalt kleppert de schoen wat door de harde onderkant (de AdaptTruss) waardoor je jezelf hoort lopen.

Wat me wel opvalt, als ik na het lopen (en wat drinken) opsta verbaas ik me over de demping. De schoen geeft een goede demping en vering, iets wat me iedere keer opvalt als ik even heb gezeten. Het is niet helemaal eerlijk, de schoenen waarmee ik het vergelijk hebben er al 1000 km opzitten.

Maar het is ook niet zo dat de vering en demping een echte andere ervaring is, zoals bijvoorbeeld bij de Adidas Ultraboost. Echter is die schoen voor mij weer minder geschikt voor een halve marathon op de weg, omdat ik de zool te zacht daar voor vind en last krijg van mijn voet.

Kortom, voor mij is dit een prettige schoen die doet wat deze moet doen en dat is me lekker laten lopen. Komt dat door de Flytefoam, AdaptTruss en andere technologie? Misschien, maar wat mij betreft gaat het niet om de technologie zelf maar om het resultaat.

Revolutie?

Om terug te komen op de vraag of de Metarun echt een revolutie is, is het antwoord wat mij betreft nee. Dat laat echter onverlet dat het wel een heel lekkere schoen is om op te lopen. Een schoen die ik zo kon aantrekken en mee wegliep zonder blaren of blessures. Voor mensen die overproneren is het een schoen die je de support geeft die je nodig hebt. Er schijnt een neutrale versie te komen ergens in het voorjaar van 2016.

Een nadeel is echter wel de prijs. Ik heb nog geen schoen gezien die duurder is dan de Metarun met 250 euro. Daarvoor heb je dan wel een schoen die niet iedereen heeft en die gewoon lekker loopt.