Opel Movano: beladen krachtpatser

Vorig artikel Volgend artikel

Onlangs reisden zeven bloggers af naar Frankrijk voor een eBike en gadget rondreizende fietstrip in de Bourgogne. Onze bagage, met name de zes Cube fietsen, enkele dozen met gadgets en koffers van alle deelnemers, paste natuurlijk niet in een ‘normale’ personenwagen. Tenzij iedereen met zijn eigen auto en fiets naar Dijon zou rijden, maar dat was, gezien de fietstrip, geen optie. Dus regelden wij via Opel Nederland een Movano bestelbus. Zelf had ik in het verleden, voor verhuizingen, wel eens een busje gehuurd, maar dat waren doorgaans ietwat oudere vehikels waar al veel te veel bestuurders achter het stuur gezeten hadden. Nee, de Movano was zo goed als nieuw en behalve dat het erg praktisch was om deze bestelbus mee naar Frankrijk te nemen als rijdende pakezel en volgauto voor de zes fietsende bloggers ook een prima gelegenheid om de (rij)ervaringen hier te delen.

Opel Movano: beladen krachtpatser

Omdat we vooraf niet konden voorzien of alle fietsers het ook vijf dagen vol zouden houden kozen we voor een uitvoering met een dubbele cabine; inclusief achterbank dus. Zo hadden we meteen een ‘bezemwagen’ bij ons. De laadruimte was desondanks meer dan groot genoeg om zes eBikes, diverse koffers en enkele dozen met gadgets en accessoires probleemloos kwijt te kunnen. Wat over bleef kreeg een plekje in het dubbele gedeelte van de cabine. Dat waren ook spullen, laptops, een koelbox en camera’s,  die we onderweg vaker nodig hadden. De laadruimte van de Movano was ook voorzien van een handig railsysteem aan beide zijwanden. Daarmee konden de fietsen en andere bagage makkelijk met riemen vastsjorren om het schuiven van de lading te voorkomen.

Opel-Movano

Bij de allereerste keer instappen werd meteen duidelijk dat deze bestelbus duidelijk ontworpen is voor professionele chauffeurs. Zij die dagelijks meer dan zes uur achter het stuur zitten. Het comfort van de stoel, de halfautomatische schakelbak en de complete uitrusting dragen zeker bij aan een prima en relaxte rijervaring. Ons model was bovendien voorzien van een TomTom navigatiesysteem met specifieke kaartinformatie voor vrachtverkeer. Denk dan aan doorrijhoogtes van tunnels en maximale toegestane voertuigbreedte op (binnen)wegen en bruggen. Aan het navigatiesysteem was ook een ingebouwde bluetooth carkit  gekoppeld. Op het dashboard was een draadloze afstandsbediening geplaatst zodat je de bestemming, route en andere functies  van zowel de TomTom als de eventueel gekoppelde mobiele telefoon veilig kon bedienen. Ook het ingebouwde multimedia systeem; een radio met CD speler en USB aansluiting voor MP3 spelers of, in ons geval, een iPhone met muziek, was perfect gekoppeld aan de TomTom en Carkit. Bij binnenkomende telefoongesprekken werd de muziek netjes gepauzeerd.

Omdat wij met heel wat smartphones en andere gadgets op pad gingen was het een voordeel dat onze Movano drie stroompunten had. Twee op het dashboard en een achter de bestuurdersstoel. Met onze USB splitters leverden die dus meer dan genoeg aansluitingen om onderweg ‘vanalles-en-nogwat’ op te laden.

Rijden in de Movano, die met ruim vijf en een halve meter toch wat langer is dan een personenauto’s, is heel even wennen. Gelukkig heeft Opel bij het ontwerp wel direct rekening gehouden met een goede dode-hoek-spiegel aan de rechterzijde. Die zorgt voor heel wat meer overzicht in bochten en bij het wisselen van rijstroken.

Opel-movano-on-the-road

Het rijcomfort van de Movano is mij bijzonder goed bevallen. De stoel is, zoals gezegd, heel erg comfortabel en na ruim acht uur rijden op de eerste dag stapte ik uit zonder pijn in de rug of stijfheid in de benen. Iets waar ik bij mijn eigen auto wel af en toe last van heb na lange ritten. Op de autosnelweg moet je natuurlijk niet denken dat je in een personenauto zit. Inhalen, voornamelijk van vrachtverkeer, moet met iets meer overleg gebeuren, maar dat zal niemand verbazen. Het rijgedrag van de Movano is verder zeer goed. Hij blijft prima in zijn spoor en de stuurinrichting reageert precies goed. Niet te direct maar zeker ook niet te ‘sloom’. En natuurlijk hebben we ook even geprobeerd hoe hard hij kon. De Franse tolwegen, op een zondag, zijn daarvoor een prima plek en ik kan beamen dat de Movano, wij hadden de 125PK Turbo Diesel, bij een lichte (4%) helling bergafwaarts makkelijk 170 haalt. Letwel, de Opel voelt zich op autosnelwegen het meest op zijn gemak (lees: rijdt het comfortabelst) bij snelheden tussen de 100 en 120 km/h. En deze bestuurder ook ;)

Waar ik wel wat langer aan moest wennen was de halfautomatische versnellingsbak. Tijdens het automatisch schakelen voelt die bak namelijk hetzelfde aan als een handgeschakelde variant. Je voelt dus dat het ‘gas losgelaten en een nieuwe versnelling gekozen wordt. Pas daarna accelereert de bus weer. Wanneer je ergens links of rechts af slaat zonder dat je helemaal tot stilstand hoeft te komen, en dus in de tweede versnelling blijft rijden, dan was de acceleratie soms wat sloom. Het toerental lag dan iets te laag en de halfautomaat heeft geen zogenaamde kickdown die even voor wat meer pit kan zorgen in dergelijke situaties.  Gelukkig kun je de halfautomaat ook op handmatige bediening zetten zodat je op die momenten zelf even kunt terugschakelen. Op die manier kon je dan iets sneller ‘wegkomen’. Al met al is het rijden met een halfautomaat wel erg relaxed. Vooral wanneer je, net als ik, uren door (Franse) dorpjes moet rijden achter fietsende collega’s aan of op zoek naar fotogenieke rustplekken. Dan wen je heel snel aan het feit dat je zelf niet telkens hoeft te koppelen en schakelen.

In totaal hebben we in vijf dagen tijd meer dan 2000 kilometer met de Opel Movano afgelegd. Zo’n bestelbus koop je, als bedrijf of zelfstandige, natuurlijk met name vanwege zijn laadvermogen en het rijcomfort. Maar het verbruik is, zeker met de huidige brandstofprijzen, ook belangrijk. Gemiddeld genomen verbruikte de Movano ongeveer 1 liter diesel op elke 11 kilometer. In ons geval dus twee langere autosnelwegritten (ca 1500 kilometer) en vijf dagen stads- en ‘binnendoor’ verkeer (ca 700 kilometer).  Dat is iets meer dan de fabrieksopgave (1:12.5), maar die geldt alleen onder ideale omstandigheden. 

Ron Smeets

Ron verdiende zijn sporen in de Telecom als Mobile Cowboy. Na bijna 15 jaar was hij toe aan een nieuwe uitdaging als zelfstandig freelance journalist,...

Reageren is uitgeschakeld omdat er geen cookies opgeslagen worden.

Cookies toestaan Meer informatie over cookies